Muhalefet partilerinin bu şartlarda ekonomi yönetimine yüklenmeleri normaldir. Sonuçta siyaset yapıyorlar. Tuhaf olan, iktidara yakın isimlerin ve medya organlarının Mehmet Şimşek’i sert şekilde eleştirmesidir.
Mevcut ekonomi programı iki yıldır uygulanıyor. Enflasyon yüzde 75’ten yüzde 38’e düştü. Ancak çalışanların, emeklilerin, reel sektörün şikâyetleri sürüyor. Son günlerde özellikle reel sektörün sesi ayyuka çıkıyor. Finansman maliyetlerinin yüksekliği ve krediye erişimin sınırlı olması gündem maddeleridir.
Muhalefet partilerinin bu şartlarda ekonomi yönetimine yüklenmeleri normaldir. Sonuçta siyaset yapıyorlar. Tuhaf olan, iktidara yakın isimlerin ve medya organlarının Mehmet Şimşek’i sert şekilde eleştirmesidir. 19 Mart’ta başlayan süreçte Türkiye’nin finansal göstergelerinde ağır bir hasar oluştu. Bu indikatörler üç haftadır toparlanıyor. Ülke risk primi 370 baz puandan, 300 baz puana düştü. Mart sarsıntısı öncesinde risk primi 240-250 baz puan bandındaydı. Merkez Bankası rezervlerinde yaşanan büyük düşüşün kabaca yüzde 25’i bu zaman diliminde telafi edildi. Tabii rezervlerde daha zamana ihtiyaç var. Yerli oyuncuların serbest piyasadaki döviz talebi neredeyse bitti. Eleştirenler, bir faiz indiriminin yanı sıra kredi musluklarının hemen açılmasını istiyorlar. Reel sektör zorlandığından, hâlihazırdaki borçların yapılandırılması gerektiği de dillendiriliyor.
Enflasyon beklentileri Merkez’in tahmininin hâlâ çok üzerindeyken, Şimşek gibi teknokrat bir bakan bu taleplere sıcak bakmaz. TCMB’nin bilim insanlarından oluşan yönetimi de bu adımları desteklemez. Tepkileri biraz dindirmek için politikada sadece ince ayarlar düşünülebilir.
